Mutationes structuralis
mori schedulaeIn gradatim processu formationis fictionis moriuntur, processus molliens maxime fundatur in dynamica recuperatione, et eius structura aliquatenus immutabit. In initio scaenae deformationis falsae, alta densitas substructionum dislocationis formatur. Haec luxationes aequaliter distribui possunt vel limites subgraincere de fragilibus substructionibus. Observari etiam potest in frigidis deformationibus, cum leniendi processum non apparet, haec scaena deformationis calidae vocari potest scaenam indurandi.
Deinde in secundo stadio structurae mutationis fictae moriuntur, limites polygonales sub-granei formantur propter confirmationem processus lenientis et terminus regio sub-grani altiorem densitatem liberae dislocationis habet. Per deformationem, substructio polygonalis paulatim reponit structuram calidam operatam. Ipsa substructionis polygonalis etiam mutatur, ducens ad subgrainarum formationem prope aequatam.
In fine mutationis structurae fictae moriuntur, substructurae polygonalis aequiaxes non mutatur, secundum ortum deformationis pars schematis, et accentus ac substructurae metallum continue mutant. Proximo gradu deformitatis scelerisque, vis et structura polygonalis inde non mutantur.
Sunt plures modi reaming for
mori schedulae, inter ferrum reamantem, mandrel reamantem et socors reamantem. Ferrum reaming adhibet ferrum parvum ad primum perforatum foramen in blank et deinde ferrum maius per illud, quod leviter dilatare potest foramen et paulatim dilatare foramen ad magnitudinem desideratam. Maxime adhibita foramina reami cum diametro minus quam 300 mm.
Mandrel reaming maxime usus est in fictis processus annularis
mori schedulae. Core baculum in foveam inserere necesse est et in tabula equi sustentare. In cudendo processu, tergiversatio dum tundendo pascitur, ut identidem circa circumferentiam fingatur et extenditur inter mandrel et incudem superiorem usque dum diametri interioris magnitudinem desideratam attingit.
Discrimen et reaming of
mori schedulaeest primum ferrum ex duobus parvis foraminibus in blank, deinde metallum inter duo foramina incisum, ac deinde ferrum ad incisam et ream dilatandam utatur ad magnitudinem cudendi consequendam. Haec methodus ad cudendas magnas diametros scatebras tenues vel muratas bracteas irregulares foraminibus informibus aptas est.